ในขณะที่การถกเถียงเกี่ยวกับ กฎหมายคนเข้าเมืองของประเทศ ยังคงดำเนินต่อไปที่ Capitol Hill สภาคองเกรสมีสมาชิกสภานิติบัญญัติร่วมกันซึ่งประสบการณ์ของผู้อพยพเป็นเรื่องส่วนตัว: อย่างน้อย 64 คนจาก 529 คนที่ลงคะแนนเสียงในสภาคองเกรสในปัจจุบัน (หรือ 12%) เป็นผู้อพยพหรือ ลูกของผู้อพยพมีสมาชิกที่เกิดในต่างประเทศ 12 คนในสภาคองเกรส 115th – 11 ตัวแทนและวุฒิสมาชิกหนึ่งคน Mazie Hirono, D-Hawaii ซึ่งเกิดในญี่ปุ่น สมาชิกอย่างน้อย 52 คนเกิดในสหรัฐอเมริกาหรือดินแดนของตนกับผู้ปกครองที่อพยพอย่างน้อยหนึ่งคน รวมถึง 37 คนในสภาและ 15 คนในวุฒิสภา ตามการวิเคราะห์ของ Pew Research Center เกี่ยวกับข้อมูลชีวประวัติจาก Congressional Research Service เรื่องราวข่าว และเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของสมาชิกและบันทึกลำดับวงศ์ตระกูลจนถึงวันที่ 17 ส.ค.
พรรคเดโมแครตมีจำนวนมากกว่าพรรครีพับลิกัน
ในหมู่ผู้อพยพรุ่นแรกและรุ่นที่สองในทั้งสองห้อง สมาชิกสภานิติบัญญัติที่เกิดในต่างประเทศทั้งหมดยกเว้นหนึ่งใน 12 คนเป็นสมาชิกพรรคเดโมแครต ยกเว้นตัวแทนที่เกิดในคิวบา Ileana Ros-Lehtinen, R-Fla – ในขณะที่พรรคเดโมแครตมีสมาชิก 38 คนจาก 53 คนที่เป็นลูกของผู้อพยพ พรรครีพับลิกันมีสมาชิกรุ่นที่สอง 13 คน นอกจากนี้ ส.ว. เบอร์นี แซนเดอร์สแห่งรัฐเวอร์มอนต์ ซึ่งบิดาเดินทางมายังสหรัฐฯ จากโปแลนด์ ยังเป็นบุคคลอิสระ แม้ว่าเขาจะเป็นสมาชิกพรรคเดโมแครตก็ตาม
ผู้อพยพรุ่นแรกและรุ่นที่สองเป็นตัวแทนของ 23 รัฐในสภาคองเกรสผู้อพยพรุ่นแรกหรือรุ่นที่สองในสภาคองเกรสเป็นตัวแทนของ 23 รัฐที่แตกต่างกัน แคลิฟอร์เนียมีสมาชิกมากที่สุด: สมาชิกสภาอย่างน้อย 19 คนจากทั้งหมด 53 คนของรัฐ – มากกว่าหนึ่งในสาม – เป็นผู้อพยพหรือบุตรของผู้อพยพ เช่นเดียวกับ ส.ว. กมลา แฮร์ริส จากพรรคเดโมแครต ซึ่งแม่ของเขาอพยพจากอินเดียไปยังสหรัฐฯ และพ่อของเขาก็อพยพไป จากจาเมกา นิวยอร์กและฟลอริดาต่างมีผู้อพยพรุ่นแรกหรือรุ่นที่สองห้าคนในหมู่สมาชิกสภาคองเกรส แมริแลนด์และอิลลินอยส์มีสี่แห่ง
ผู้อพยพรุ่นแรกและรุ่นที่สองในรัฐสภาสหรัฐฯ มาจากหลายส่วนของโลกประเทศและดินแดนต้นทางแตกต่างกันไปสำหรับผู้ร่างกฎหมายผู้อพยพรุ่นแรกและรุ่นที่สอง สมาชิกสภาที่เกิดในต่างประเทศ 7 ใน 11 คนอพยพมาจากประเทศในละตินอเมริกาหรือแคริบเบียน (สามคนมาจากเม็กซิโก สองคนมาจากคิวบา หนึ่งคนจากสาธารณรัฐโดมินิกัน และอีกคนหนึ่งมาจากกัวเตมาลา) ในขณะที่อีกสี่คนมาจากประเทศและดินแดนต่างๆ ในเอเชีย (อินเดีย ญี่ปุ่น ไต้หวัน และเวียดนาม) ในบรรดาสมาชิกสภานิติบัญญัติรุ่นที่สอง ส่วนใหญ่มีมรดกทางยุโรป ละตินอเมริกา หรือแคริบเบียน ครอบครัวของพวกเขามาจาก 29 ประเทศและเขตแดน รวมถึงเม็กซิโก (สมาชิกสภานิติบัญญัติ 10 คน) คิวบา (เจ็ดคน) เยอรมนี (หกคน) และแคนาดา อินเดีย และจาเมกา (สามคน แต่ละ).
สมาชิกสภาและวุฒิสภาหลายสิบคนที่เกิดในประเทศอื่นคิดเป็น 2% ของสภาคองเกรส ซึ่งเป็นสัดส่วนที่สูงกว่าในสภาคองเกรสที่แล้วเล็กน้อย (1%) แต่ลดลงอย่างมากจากสภาคองเกรสก่อนหน้านี้ และต่ำกว่าสัดส่วนที่เกิดในต่างประเทศอย่างมาก ประชากรสหรัฐโดยรวม (14%) เด็กที่เกิดในสหรัฐฯ ของผู้อพยพ ( ชาวอเมริกันรุ่นที่สอง) คิดเป็นอีก12% ของประชากรในประเทศ
สมาชิกสภาคองเกรสที่เกิดในต่างประเทศ
บางคนมีเรื่องราวเบื้องหลังที่ไม่เหมือนใคร คนหนึ่งคือตัวแทนสเตฟานี เมอร์ฟี D-Fla ซึ่งพ่อแม่ของเธอหนีจากเวียดนามที่ควบคุมโดยคอมมิวนิสต์ด้วยเรือเมื่อเธอยังเป็นทารก ตัวแทน Ros-Lehtinen และ Albio Sires, DN.J. ซึ่งเกิดในคิวบาเช่นกัน เดินทางมายังสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ยังเป็นเด็กเมื่อครอบครัวของพวกเขาหลบหนีจากรัฐบาลของ Fidel Castro
ตัวแทน Adriano Espaillat, DN.Y. และ Ruben Kihuen, D-Nev. เป็นผู้อพยพที่ไม่ได้รับอนุญาตรายแรกที่เคยดำรงตำแหน่งในรัฐสภาสหรัฐฯ Espaillat ซึ่งเกิดในสาธารณรัฐโดมินิกัน และ Kihuen ซึ่งเกิดในเม็กซิโก ต่างก็ถูกพ่อแม่พามายังสหรัฐฯ ตั้งแต่ยังเด็ก
ในสภาคองเกรสปัจจุบัน พ่อแม่ของสมาชิกสภานิติบัญญัติรุ่นที่สองหลายคนตั้งถิ่นฐานในสหรัฐอเมริกาเพื่อหลีกเลี่ยงระบอบการปกครองที่กดขี่หรือความรุนแรงทางศาสนา
ตัวแทน Michael Bennet, D-Colo. เป็นบุตรชายของผู้รอดชีวิตจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวโปแลนด์ แม่และปู่ย่าตายายชาวยิวของเขาถูกคุมขังในสลัมวอร์ซอว์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ปู่ย่าตายายของเขาลักลอบพาแม่ของเขาซึ่งยังเป็นทารกไปยังที่ปลอดภัยผ่านเครือข่ายใต้ดิน ตัวแทน Anna Eshoo, D-Calif. เกิดในสหรัฐอเมริกาโดยมีแม่เป็นชาวอาร์เมเนียและพ่อเป็นชาวอิหร่าน ทั้งคู่หนีความรุนแรงที่ต่อต้านชาวคริสต์ในตะวันออกกลาง
คนอื่น ๆ เช่น Rep. Grace Meng, DN.Y. เกิดมาในครอบครัวผู้อพยพที่ประสบความสำเร็จในความฝันแบบอเมริกัน จิมมี่ เม้ง พ่อของเธอซึ่งเกิดในจีนและเติบโตในไต้หวัน กลายเป็นชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียคนแรกที่ได้รับเลือกเข้าสู่สภาแห่งรัฐนิวยอร์ก ตัวแทน Justin Amash, R-Mich. เป็นลูกชายของผู้ลี้ภัยชาวปาเลสไตน์ที่ตั้งรกรากในมิชิแกนและสร้างธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ (แม้ว่าจะรวมอยู่ในการวิเคราะห์นี้ ดินแดนปาเลสไตน์ไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นรัฐเอกราชโดยกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ)
ตลอดประวัติศาสตร์ ชาวอเมริกันที่เกิดในต่างประเทศ 413 คนเคยเป็นสมาชิกสภาคองเกรส (จากสมาชิกทั้งหมดมากกว่า 12,000 คน) ตามการวิเคราะห์ของ Pew Research Center ก่อนหน้านี้และข้อมูลเพิ่มเติมจาก Congressional Research Service ซึ่งรวมถึงผู้อพยพ 353 คนที่ทำหน้าที่เฉพาะในสภาผู้แทนราษฎร 45 คนที่ดำรงตำแหน่งในวุฒิสภา และ 15 คนที่ดำรงตำแหน่งในทั้งสองสภา
ภายใต้รัฐธรรมนูญของสหรัฐฯผู้อพยพเข้ารับตำแหน่งในสภาต้องเป็นพลเมืองสหรัฐฯ เป็นเวลาเจ็ดปีขึ้นไป อายุ 25 ปีขึ้นไป และอาศัยอยู่ในรัฐที่เขาหรือเธอได้รับการเลือกตั้ง ในการทำหน้าที่ในวุฒิสภา จำเป็นต้องมีสัญชาติเก้าปี และบุคคลนั้นต้องมีอายุ 30 ปีขึ้นไปและอาศัยอยู่ในรัฐที่เป็นตัวแทนเมื่อได้รับเลือก ผู้ที่เกิดนอกสหรัฐอเมริกาไม่สามารถเป็นประธานาธิบดีได้ ตัวอย่างเช่น หากประธานสภาเกิดในต่างแดน เขาหรือเธอจะไม่สามารถเป็นประธานาธิบดีได้ในกรณีที่ประธานาธิบดีและรองประธานาธิบดีเสียชีวิตหรือออกจากตำแหน่ง
จำนวนสมาชิกสภานิติบัญญัติรุ่นแรกของเราไม่นับรวมสมาชิกที่เกิดในต่างประเทศแต่ได้รับสัญชาติสหรัฐฯ จากผู้ปกครองชาวอเมริกันหลังจากมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดทางกฎหมาย (มีสมาชิก 21 คนในหมวดหมู่นี้ตั้งแต่ปี 1949) และไม่รวมถึงผู้ที่เกิดในพ่อแม่ที่เป็นพลเมืองสหรัฐฯ ในบางพื้นที่ของสหรัฐฯ เช่น Sen. John McCain, R-Ariz. ซึ่งเกิดในเขตคลองปานามา อยู่ภายใต้เขตอำนาจศาลของสหรัฐอเมริกา รายชื่อนี้ยังไม่รวมสมาชิกสภานิติบัญญัติ 19 คนที่ลาออกจากตำแหน่งด้วยเหตุผลต่างๆ กันตั้งแต่เริ่มต้นการประชุมรัฐสภาครั้งที่ 115
Credit : UFASLOT888G
